Het schort van mijn moeder van simpel katoen,
daar wil ik graag verslag van doen.
Het schort van mijn moeder, eenvoudig, niet duur,
zei mij veel meer dan "Haute Couture".
Zij legde er ’s ochtends het brood tegenaan,
dan sloeg zij een kruis en kon snijden gaan.
Met schort aan heeft moeder vloeren geschrobd,
de appels geschild en boontjes gedopt.
Het schort van mijn moeder daar kroop ik soms onder,
dan was ik verlegen of bang voor de donder.
Met moeders schort werden tranen gewist,
want in troosten was moeder een specialist.
Op mijn moeders schoot zijn veel luiers gespeld,
de een nog niet droog of een nieuwe had zich gemeld.
Zelfs tot zeventien maal zou het zo wezen,
zodat het nut van moeders schort wel is bewezen.
Onder haar schort droeg moeder geen dure kleren,
maar klopte een groot hart, waar wij van konden leren.
Het brood tegen haar schort, dat is nu lang geleden,
het brood van de bakker, dat is nu al gesneden.
Het schort is verdwenen, ik kan nu goed zonder,
ben niet meer verlegen of bang voor de donder.
Toch mis ik wel eens de geborgenheid van toen,
met het schort van mijn moeder, van simpel katoen.
Uit de familiekrant Fam. v. Gemmert