DE ZEGEN VAN EEN BEJAARDE

 Gezegend ben je, als je verstaat

dat mijn handen beven
en mijn voeten langzaam geworden zijn.

Gezegend ben je, als je er aan denkt
dat mijn oren niet goed meer horen
en dat ik niet alles meer versta.

Gezegend ben je, als je weet
dat mijn ogen niet goed meer zien,
als je niet kwaad wordt
omdat ik steeds iets liet vallen
of omdat ik voor de zoveelste maal
het zelfde vertel.

Gezegend ben je, als je me toelacht
en me vraagt naar de dagen van mijn jeugd.

Gezegend ben je, als je zacht met me omgaat
mijn stille tranen begrijpt
en me laat voelen, dat ik bemind word.

Gezegend ben je, als je iets langer bij me blijft
wanneer het overal donker wordt
en als je even mijn hand vasthoudt
wanneer ik weer alleen achterblijf.

Gezegend ben je, en ik zal,
als ik later in de hemel ben,
de sterren voor je aansteken.

gedicht van Phil Bosmans.